ذرت دامی برزیلی (که ذرت نیز نامیده می شود) گیاه مفیدی است که بخشی از خانواده علف ها (به نام Poaceae) است. ذرت اولین بار در مکزیک کنونی حدود 6000 سال پیش از علف هرزی به نام تئوسینت تولید شد.
در حالی که ذرت و تئوسینت دارای ویژگی‌های زیادی هستند، «لپه» موجود در ذرت که دانه‌ها یا دانه‌های زیادی به آن متصل شده‌اند، ویژگی منحصربه‌فرد ذرت است.
برخی از بزرگترین تفاوت های بین تئوزینت و ذرت به دلیل شیوه های کشاورزی انسان و انتخاب جهش یافته های تئوزینت است. ذرت برای بقای خود به کمک انسان وابسته است، در حالی که بسیاری از تمدن های پیش از کلمبیا برای تغذیه خود به آن متکی بودند.
امروزه ذرت همچنان یکی از مهمترین محصولات غلات در جهان است و ذرت بخش اصلی رژیم غذایی بسیاری از مردم است.
در برخی موارد ذرت به عنوان غذای جانبی مصرف می‌شود و در برخی مکان‌ها مانند مکزیک، آمریکای مرکزی، کلمبیا و برخی از کشورهای آفریقایی، ذرت جزء اصلی غذاهای آنها را تشکیل می‌دهد.
چنین غذاهای متنوعی به نوبه خود متکی به استفاده از صدها گونه مختلف ذرت به نام نژادهای بومی است که به شرایط رشد متفاوتی نیاز دارند و از نظر رنگ، اندازه و طعم متفاوت هستند.
در قاره آمریکا، نژادهای بومی توسط کشاورزان کوچک نگهداری و اصلاح می شوند. این روش‌های کشاورزی محلی برای حفظ تنوع ژنتیکی ذرت بسیار مهم هستند، که برای سازگاری با تغییرات محیطی که احتمالاً در آینده به دلیل تغییرات آب و هوایی ممکن است اتفاق بیفتد، باید درک و محافظت شود.
ذرت همچنین به عنوان ذرت شناخته می شود، با نام علمی Zea mays subsp. mays، و بخشی از خانواده چمن یا Poaceae است. با تقریباً 12000 گونه خانواده چمن تقریباً در سراسر جهان اعضای دارد. تقریباً در هر جایی می‌توانید علف‌ها را بیابید: چمن‌های جلویی، دشت‌ها، ساوانای آفریقا، جنگل‌ها و بیابان‌های بسیاری، نزدیک اقیانوس و بالای کوه‌ها.
